Puisi Ikhlas Ialah Diam Paling Tabah
Pantai selalu menunggu,
Hadir ombak berlabuh
kembali hilir mudik tanpa henti,
di tengah pelarian,
Sabar menanti pulang,
Hangat dalam perjamuan
Riak rindu bersikukuh
Mengarak ombak barlayar di lautmu,
Jejak sunyi melahirkan puisi
Adalah; hatimu,
Kekasih muasal cinta mengabadi bermuara.
Hidup mampu merubah ombak jadi badai
Di atas kapal kecil,
Kita tersenyum
Sebab ikhlas ialah diam paling tabah.
